Yeni keşfedilen klorofil türü, bilinen hiç bir klorofilin yapamadığını yapıyor. Görünen ışık spektrumunun ötesine geçip, diğer fotosentetik canlılar tarafından kullanılmayan dalgaboylarındaki ışığı absorblayabiliyor. Bu yeni pigmentin endüstriyel olarak kullanılmasıyla biyoyakıt üreten alglerin üretim potansiyelinin artırılacağıdüşünülüyor. Washington Üniversitesi’nden biyokimyager Robert Blankenship’e göre, bu oldukça önemli bir buluş. Öyle ki, oksijen üreten canlılar ile ilgili yapılan çalışmalarda, son 60 yıldır ilk defa yeni bir klorofil türütanımlanıyor.
“chlorophyll f” olarak adlandırılan yeni pigment, optimum olarak 706 nm dalgaboyundaki ışığı absorbluyor. Bu dalga boyu da görünen ışığın sınırı olan kırmızının biraz ötesine denk geliyor. Çalışma, Science dergisinin 19 Ağustos sayısında yayınlandı. Klorofilin bu sıradışı özelliğinin, kimyasal yapısındaki küçük bir değişiklik sebebiyle gerçekleştiği söyleniyor. (Klorofilin ikinci karbonundaki formil grubunun varlığı bu sıradışı sonuca sebep oluyormuş.)
Klorofil f’e sahip canlıların, bu şekilde “sınır ötesi fotosentez” yapmalarının da önemli bir sebebi var. Araştırmacılar, diğer fotosentez yapan canlıların altında yaşayan bu organizmaların, diğer canlılar tarafındanabsorbe edilmeyen bu kızılötesi dalga boyunu kullandıklarını tahmin ediyor. Bu sayede, fotosentetik canlılar arasındaki rekabet de azalıyor.
Araştırmayı yöneten Min Chen (Moleküler Biyolog / Sydney Üniversitesi), çok küçük bir moleküler değişikliğin, pigmentte bu denli kritik bir özelliği oluşturmasının ilgi çekici olduğunu belirtiyor. Chen ve araştırma takımı, bu özel klorofilleri Avustralya‘nın batısındaki Hamelin Pool‘daki stromatolit’lerden elde etmişler.
Bu çalışmadan önce, bilinen sadece 4 klorofil türü (klorofil a, b, c ve d) bulunmaktaydı. Bunlardan klorofil a olarak geçen, çoğumuzun bildiği, alg ve daha yüksek bitkilere yeşil rengini veren pigment. Klorofil a, yaklaşık 465 nmdalgaboyundaki ışığı absorblayıp, 665 nm‘de (665 nm = yeşil renk) geri yansıtıyor. (Işığın dalga boyunun artması, enerjisinin bir kısmının tüketildiğini gösterir.) Kloroplast b ve c ise klorofil a’nın absorbladığı dalgaboyuna yakın alanda (697 nm’de) absorblama yapıyor. Klorofil b ve c genellikle cyanobakteria’da bulunuyor.
Klorofil f ile fotosentezin çalışma potansiyeli çok daha genişlemiş durumda. California Üniversitesi’nden Krishna Niyogi, bulunan bu klorofil türünün en çok biyoyakıt üretiminde işimize yarayacağını belirtiyor. Yeni klorofil türü, doğrudan stromatolit’lerden elde edildiği için, hangi organizmada bulunduğu henüz bilinmiyor. Araştırmanın bundan sonraki basamağında, klorofil f’in kaynağı araştırılacak, ancak eldeki veriler kaynağın filamentous cyanobacterium‘u işaret ediyor.
Kaynak: biyorss.com
0 yorum:
Yorum Gönder